Dla roszczeń, dla których upłynął 2-letni termin ustawodawca nakazał stosować niekonstytucyjne przepisy

„Dla roszczeń, dla których upłynął 2-letni termin ustawodawca nakazał stosować niekonstytucyjne przepisy” – tym krótkim stwierdzeniem można podsumować wykonanie wyroku Trybunału Konstytucyjnego przez ustawodawcę (Sejm, Senat, a na końcu procesu legislacyjnego – Prezydenta).

 

Przypomnijmy – Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 7 marca 2018 roku sygn. akt K 2/17, który został opublikowany w Dzienniku Ustaw z dnia 14 marca 2018 roku, orzekł, że 2-letni termin na wystąpienie z roszczeniem jest niezgodny z Konstytucją.

 

Szerzej pisałem o tym we wpisie „DWULETNI TERMIN NA WYSTĄPIENIE Z ROSZCZENIEM JEST NIEZGODNY Z KONSTYTUCJĄ! WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO Z DNIA 7 MARCA 2018 R. SYGN. AKT K 2/17„.

 

Trybunał Konstytucyjny dał ustawodawcy 12 miesięcy na zmianę przepisów prawa tak, aby były zgodne z Konstytucją RP:

„Przepis wymieniony w części I traci moc obowiązującą z upływem 12 (dwunastu) miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej.”

 

Co zrobić ustawodawca?

 

Po przejściu procesu legislacyjnego została uchwalona ustawa z dnia 22 lutego 2019 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska, która stanowi:

„Art. 1. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2018 r. poz. 799, z późn. zm.)
w art. 129 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Z roszczeniem, o którym mowa w ust. 1–3, można wystąpić w okresie 3 lat od dnia wejścia w życie rozporządzenia lub aktu prawa miejscowego powodującego ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości.”.

Art. 2. Do roszczeń, o których mowa w art. 129 ust. 1–3 ustawy zmienianej w art. 1, powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, w stosunku do których nie upłynął termin, o którym mowa w art. 129 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, stosuje się art. 129 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 14 marca 2019 r.”

 

Co to oznacza? Mówiąc najprościej – w stosunku do roszczeń, do których wcześniej upłynął termin ich zgłaszania, nie stosuje się nowego 3-letniego terminu.

 

Ustawa nie stanowi tego wprost, ale w mojej ocenie powyższy stan prawny powoduje, że nie można już skutecznie wystąpić z nowym roszczeniem o odszkodowanie w związku z utworzeniem obszaru ograniczonego użytkowania wokół Portu Lotniczego im. Lecha Wałęsy w Gdańsku (utworzonym na mocy uchwały nr 203/XVIII/16 Sejmiku Województwa Pomorskiego). Można podjąć próbę wystąpienia z takim roszczeniem i wywodzenia, że w konkretnej sprawie Sąd powinien zastosować bezpośrednio Konstytucję RP i nie uwzględnić ograniczenia 2-letnim niekonstytucyjnym terminem. Natomiast jest to obarczone bardzo dużym ryzykiem przegranej (a finalnie – koniecznością pokrycia kosztów procesu sądowego).

 

Natomiast oczywiście nie ulega wątpliwości, że poszkodowani, którzy zgłosili roszczenie do spółki Port Lotniczy Gdańsk sp. z o.o. przed 30 marca 2018 roku mogą dochodzić swojego roszczenia przed Sądem. O tym jak skierować sprawę do Sądu pisałem we wcześniejszym wpisie: „PROCES SĄDOWY PRZECIWKO PORTOWI LOTNICZEMU„.